Kistje

Nou de foto's zijn er (dankjewel Erica), dus bij deze! Als eerste heb ik zaterdagochtend het dekplaatje gelijk geschaafd. Ook dat ging vrij snel, dus kon ik me gaan voorbereiden op het lijmen. Ik heb de dagkanten (de binnenkant) van beide paneeltjes geschuurd en met de bronsborstel en een beetje vocht schoon gemaakt.
Om de lijm die uit de sponningen geperst zou worden, door het aandrukken van de dekplaatjes, op te vangen, heb ik op het kistje en op de plaatjes crêpetape geplakt. Als het koffertje dan open is, kan ik dat lostrekken en is het als het goed is weer schoon.
Nu ja, ik kon dus gaan lijmen. Ik heb het voornamelijk in mijn eentje gedaan, Herman heeft nog wel een beetje met insmeren geholpen, maar eigenlijk was dat niet nodig. Alle klemmen en klossen zaten erop, dus ik kon wachten!
Na ongeveer een uurtje kon ik het loshalen en het resultaat bewonderen. Ik vind de kleur van het notenfineer erg mooi passen bij het zebrano.
Zoals je ziet, zitten er nog opstaande randjes aan de koffer, waar de paneeltjes in de sponningen zijn gevallen. Daar ben ik eigenlijk de rest van de dag mee bezig geweest om die gelijk te schaven. Kon ik eindelijk ook weer is mijn blokschaaf gebruiken! Ik moest er dan ook wel weer een eindje in komen, maar het is wel goed gelukt en mooi geworden. Volgende week kan ik de binnenkant gaan bekijken, nadat ik het dingetje heb opengezaagd!

Ow ja, ik was halverwege de dag nog met Yvonne (ook een klasgenootje) naar een nieuwe gereedschappen winkel gereden aan de andere kant van station Sloterdijk, om te kijken of ze een nieuw winkelhaakje hadden, die wij allebei kwijt geraakt waren. Die hadden ze niet, maar ik heb er wel een verstekhaakje (om hoeken van 45 graden mee te meten) en een simpel kruishoutje (om een krasje op het hout mee af te tekenen) gekocht.

Fineren

Zoals vorige week al aangekondigd, en omdat het koffertje in elkaar gelijmd was,
ben ik vrijdag begonnen met fineren. Sinsia had een ontwerpje gemaakt, namelijk haar naam in het arabisch. Er werd mij gelijk duidelijk gemaakt dat dat wel kon maar een priegelwerkje zou worden. Maar, haha, daar deins ik niet voor terug.
Ik wilde als ondergrond notenfineer gebruiken en na even zoeken, had ik een stukje gevonden dat groot genoeg was en kon ik beginnen. Ik heb eerst het woord uitgeknipt en op het fineer geplakt met Scotch-tape.
Hierdoor kon ik door het tape heen het woord eruit snijden met een chirurgenmesje. Dat ging eigenlijk vrij vlot en met een paar holle stansjes heb ik de puntjes uitgestanst. Nu kon ik aan het gedeelte wat ik ging inleggen beginnen, wat een veel zenuwachtiger werkje is. Dus, rustig muziekje op, stoeltje erbij en snijden maar. Ik had nog een stuk maplefineer over, dat contrasteert goed met het noten, en is dus het mooist. Bovendien is het fijn van nerf, waardoor het niet te snel uitbreekt.
Bij elk stukje wat ik los had gesneden, heb ik meteen weer een stukje tape opgeplakt, zodat de letters niet braken. Het was een erg priegelwerk, met veel zweten, plakken en snijden, maar uiteindelijk is het gelukt en best goed ook.
Dit is natuurlijk het stukje fineer waar ik het woord uitsnee, en gelijk ook het briefje om de fineerpers te reserveren. De drie puntjes die je ziet, zijn de puntjes die bij het woord komen te staan. Toen het woord los was, kon ik het inleggen, lijmen en het in de fineerpers leggen. Gelijk ook het onderplaatje erbij, en een uur later was dit het reultaat:
Het is hier nog een beetje vies, maar je ziet het al vrij goed. Erg mooi gelukt, zeker voor de eerste keer iets inleggen. Ik ben toen meteen naar de machinale gegaan om de paneeltje grof op maat te zagen, en heb ook gelijk de bodemplaat op maat geschaafd.
En dat allemaal op één vrijdag!
De zaterdag volgt van de week, ook weer veel gedaan, want ik was het fototoestel vergeten en heb het van iemand anders geleend. Zodra die de foto´s heeft opgestuurd, zal ik de boel weer bijwerken.

Jelgers lijst!

Jelger heeft zijn cadeautje inmiddels al op Curacao, dus daar kan ik nu ook foto's van laten zien. Van Ton (klasgenoot) had ik een glasplaatje, paspartout en dekplaat gekregen.
En toen ben ik lekker gaan printen, knippen en plakken en had ik op het laatst een mooie collage met allemaal leuke foto's.

Nieuws!

Eindelijk weer een nieuw berichtje. Nu pas, omdat het twee weken vakantie geweest is, ik met Sinsia naar Keulen geweest ben en het fototoestel een paar keer vergeten ben. En zonder plaatjes is het natuurlijk niks aan.
Anyway, ik heb inmiddels alle hoeken af (zo nu en dan een hels karwei, waar ik op het laatst echt geen zin meer in had), en het koffertje zelfs al in elkaar gelijmd. Voordat ik dat ging doen, moest ik eerst de sponningen voor de dek en bodemplaat frezen. Dat ging op zich best goed, behalve dat het eerste plankje onder de stuit van de freesmachine schoof.
Daardoor is één plank niet helemaal goed gegaan, maar ach ja, van je fouten leer je, dus nadat ik een andere stuit op de freesmachine had gedaan ging het prima. Gelijk na het frezen ben ik begonnnen met een proefopstelling voor het lijmen te maken. Het hout is erg hard en hier en daar kromgetrokken, dus ik had echt idioot veel lijmklemmen nodig (negen!) voor zo'n klein koffertje. Daarnaast moest ik ook acht lijmklosjes maken die het hout op de juiste plek in elkaar konden duwen. Met alles op tafel kon ik beginnen!
Lijmen is en blijft een stressklus, zeker met zoveel tangen en lijmklosjes die je op hun plaats moet houden:
We dachten dat we alles goed aangedrukt hadden, maar toen we de koffer weer uit de klemmen haalden, bleek er op een plek toch nog een aardige kier te zitten. Een beetje jammer, maar met een paar wigjes ook wel weer weg te werken, denk ik.
Inmiddels heb ik alle uitstekende staarten en nesten ook al bijgewerkt, wat plaatmateriaal gevonden voor de deksel en boedemplaat en kan ik volgende week gaan fineren...