Begin gemaakt met de koffer

Herman heeft inmiddels de kist afgetekend, dus ben ik begonnen met de koffer. Ik ga een sieraden kistje voor Sinsia maken, dus ik had niet veel hout nodig. Ik ben naar de houtstek gegaan om te kijken welk hout ze hadden. Ik heb het mooiste uitgekozen, namelijk zebrano. Er was alleen een twee-duims dikke balk, en daar heb ik maar een kwart van nodig dus ik heb nog heel wat over, waar ik iets anders van kan maken.
Ik heb het gedeelte dat ik nodig had gevlakt, gestreken en van dikte en breedte gemaakt en toen zag het er zo uit:
Ik heb toen wat geoefend met de zwalustaarten tekenen op papier. De les over zwaluwstaarten was alweer een tijdje geleden, maar ik had het vrij snel weer door. Ik heb toen wat geëxperimenteerd met groottes van de staarten enzo, en toen een keuze gemaakt.
Dit heb ik toen overgezet op het hout met potlood, kruishout en chirurgenmesje.
Ik kon beginnen met zagen! Ik moest me er erg toe zetten, omdat het nogal verfijnd werk was en ik me er behoorlijk zenuwachtig om maakte. Na drie keer uitstellen ben ik toch maar gaan zagen. Met de Japanse zaag, natuurlijk. Ik had eigenlijk precies op de lijn moeten zagen, maar omdat het toch een oefendingetje is, heb ik eerst maar een milimeter van de lijn afgezaagd. Nadat ik mijn beitels loeischerp had gemaakt, kon ik de boel gaan weghakken.
Ik merkte al snel dat zebrano heel hard is. Soms was het zo dat het net leek of het onder mijn beitel vergruisde. Maar het ging eigenlijk vrij goed en al snel kon ik mijn eerste staart bewonderen.
Best netjes, vond ik zelf, voor een eerste staart. Volgende week de andere vier hoeken!

Bakken geölied

Dit is de laatste foto van mijn kist op school, hij staat inmiddels thuis. De bakken zijn er geolied. Ik krijg nog het bestek-vast-klik-systeem. Als dat er eenmaal in zit, maak ik een eindfoto en zal ik die ook posten.

Kist af!

De vakantie is voorbij! Eigenlijk al twee weken geleden, maar toen heb ik het cadeautje voor Jelger afgemaakt. Dat is in ieder geval erg leuk geworden. Ik geef het aan hem als we elkaar weer zien op wintersport, half februari.
Maar vrijdagochtend ben ik dus begonnen met het inrichten van mijn kist. Eigenlijk heb ik toen in een noodtempo de drie bakken in elkaar gezet die de inhoud gaan vormen. Ik heb hout gekocht (beuken), dat gevlakt en gestreken, van dikte en van breedte gemaakt en op verstek gezet. Toen heb ik ongeveer een centimeter vanaf de onderkant een groef gemaakt waar een stuk plaatmateriaal (berkentriplex) in kon vallen. Dat moest met de freesmachine, daar had ik wel nog wat hulp bij nodig, maar het ging uiteindelijk goed.
Nu kon ik eigenlijk al gaan lijmen. Omdat er geen lamello's in de verstekken konden, en het dus kon verschuiven en niet geklemd kon worden, heb ik dat gedaan met plakbandjes. In no time had ik drie bakken in elkaar gelijmd:
Gisteren ben ik toen begonnen er handvatten in te maken. Ik heb wat rondgeneusd, wat handvatten bekeken, maar de meest simpele oplossing was toch om met de langgatboor gaten in de zijkant te frezen.
Ik vind de langgatboor één van de leukste machines omdat je vrij snel heel mooi resultaat hebt. De langgatboor is een boor die niet alleen naar voren boort, maar ook naar links en naar rechts kan verspanen. Je kan er dus langgerekte gaten mee boren. Dat ziet er, als je achter de machine staat zo uit:
En als de boor er helemaal doorheen is ziet het er zo uit:
Je kan ook niet helemaal er doorheen boren, waarmee je gaten kunt maken voor pennegatverbindingen. Maar toen had ik dus drie bakken met handvatten. Mijn klasgenoten riepen allemaal dat ik mooie dienbladen had gemaakt, dus dat moest ik wel even uitleggen. Het ziet er inderdaad wel een beetje zo uit. Misschien leuk om later nog eens te maken met iets andere maten.
Nu kon ik ze in de kist gaan passen. Dat had ik ook al gedaan toen er nog geen handvatten aan zaten, en toen bleef er een behoorlijk in klem zitten, die zich ook nog eens vacuüm zoog. Ik heb met twee andere mensen ongeveer een kwartier aan het onderste bakje staan rukken en trekken om hem er uit te krijgen.Ik heb toen in alle drie een klein gaatje geboord, zodat dat in ieder geval niet meer gebeurde.
Maar nu bleek dat mijn kist een beetje verjongd naar beneden toe (dus dat het ding smaller wordt), en dat de panelen van de kist een beetje naar binnen toe hol staan. Dus heb ik mijn schaaf weer uit het vet gehaald en wat van de zijkanten van de bakjes afgeschaafd. Toen pasten ze wel!
Ze glijden nu heel mooi de kist in en je krijgt ze er ook behoorlijk makkelijk weer uit.
En dit is dan het eindresultaat van twee dagen hard werken:
Die krullen achter de kist komen dus van de bakken.
Bij Häfele heb ik het kliksysteem besteld, waarmee je het bestek in de bakken kan vastklikken. Dat moet ik natuurlijk thuis gaan doen, want ik ga al dat zilver niet mee slepen naar school, die kist is al zwaar genoeg. Misschien ga ik de bakken ook nog olieen, maar ik moet even kijken hoe dat uitpakt met het vastplakken van de kliksystemen.
Volgende week (waarschijnlijk) een foto van de kist in actie en kan ik aan de koffer beginnen!