Tafel

Mijn tafel is af! Helaas is de digitale camera (tijdelijk) naar de knoppen, dus kan ik even geen foto's maken van dat het ding af is. Maar die komen later.
Alweer een tijdje geleden heb ik het blad in elkaar gelijmd. Omdat de planken nogal krom waren had ik niet zoveel overdikte meer over en waren de verschillende delen van de houtverbreding al precies op de dikte van het blad. Normaal maak je het iets dikker en haal je na het lijmen het blad nog door de vandiktebank, maar dat kon nu dus niet.
Daarom moest ik iets anders verzinnen en heb ik geprobeerd met lamello's (dat zijn een soort houten koekjes die je infreest en in de lijmnaad stopt) het verschil zo klein mogelijk te maken.
Met drukbalken erbij lukte dat vrij aardig en had ik na een tijdje wachten een mooie plaat esdoorn.
Met een verfschrapertje en schuurmachine heb ik de naden helemaal gelijk gekregen. Aan de onderkant van het blad wat minder, maar dat zie je toch niet.
Nu kon ik het blad op maat gaan zagen met de formaatzaag. Daarbij heb ik ook een reepje afgezaagd voor de bladwervels.
Een kant van de hoekjes heb ik er met de bovenfrees uitgehaald, maar dat duurde zo lang dat ik de andere kant gewoon met de Japanse zaag heb gedaan.
Even de laatste oneffenheden met de beitel wegsteken en het blad was klaar! De bladwervels heb ik toen op maat gemaakt en toen kon ik gaan olieen.
Sinsia had in het openluchtmuseum lijnolie gekocht die ze daar ter plekke perstten, dus dat was leuk om te gebruiken. Olieen draai ik mijn had niet meer voor om, dus dat ging lekker snel. Het hout gaat er altijd erg mooi van leven.
Nu kon ik het blad op het onderstel gaan schroeven. Ik heb eerst op de juiste plaatsen voorgeboord in het blad, de wervels ertegenaan en hij zat er op! Er waren alleen nog wat brandplekjes van het frezen blijven staan in de hoeken, dus die heb ik nog even weggestoken, maar toen was het ding echt klaar.
Hij staat nu in de woonkamer mooi te wezen en heeft al menig kopje koffie, thee en whiskey mogen dragen!

Verder....

Wow, wat ben ik weer een stuk opgeschoten. Vrijdagochtend ben ik eerst groeven gaan frezen. Er moet een groef in de binnenkant van de regels, zodat ik vanaf de onderkant bladwervels in erin kan steken en die vastschroeven aan het blad. Zo blijft het blad mooi in het midden, zit het vast en kan het hout ook nog gaan werken.
Na al dit alles heb ik het onderstel in elkaar gelijmd. Dat ging niet zonder slag of stoot, omdat de pennen nog te strak zaten in de gaten en als je er dan lijm opsmeerde en het hout zette uit, kon je ze er nog maar nauwelijks in krijgen. De eerste lange kant hebben we nog wel zonder dat ik de pennen had verdund in elkaar gekregen, maar daarna ben ik maar wat gaan schuren.
Het ging gelijk een stuk beter. De pennen schoven er makkelijk in, en ik had de eerste kant samen met Margot (de nieuwe docent) gedaan, dus de rest kon ik zelf. En toen was er al weer een onderstel!
Hier heb ik wel de hele dag over gedaan, hoor. Lekker rustig aan, zo nu en dan een klasgenootje helpen.
Zaterdag ben ik maar een halve dag op school geweest, omdat ik ging demonstreren tegen het crisisbeleid van de regering. Dus heb ik niet heel veel gedaan, maar toch al het hout voor het blad kunnen kopen en machineren. Ik heb er gelijk een paring opgezet en ik de plekken waar de lamello's komen gemarkeerd. Zo komt het blad er uit te zien:
En om een heel klein beetje een beeld te geven van hoe het tafeltje er komt uit te zien:
Volgende week is het ding misschien wel klaar!

Regels en poten

Afgelopen weekend heb ik de regels pas gemaakt op de gaten. Eerst met de stationairfrees pennen slaan en dan met de hand en beitel menageren/op maat maken. Een simpel maar tijdrovend klusje, waar ik het hele weekend mee bezig was.
Na het pennen slaan, heb ik met de japanse zagen de pennen grof op maat gezaagd.
Nu kon ik beginnen met het netto op maat maken. De pennen moeten precies in de gaten passen en dan ook loodrecht op de poten staan.
Met een beitel heb ik de boel rond en vlak gemaakt. Heel erg netjes hoeft dat niet, want het verdwijnt toch in het gat. Uiteindelijk had ik vier regels met aan beide kanten mooie pennen.
Die ook goed in de gaten passen. Deze moet een beetje aangedrukt worden, maar het hout dat ik gebruik is best zacht, dus dat gaat wel lukken.
Volgende week wat groeven frezen voor de bladwervels, en dan aan het blad beginnen!

Snel, Sneller, Snelst!

De tafel is niet zo moeilijk te maken. Ik ga zo snel, dat ik misschien volgende week het onderstel al af heb. De poten, bijvoorbeeld, zijn al klaar. Vrijdag heb ik esdoorn gekocht, er was een mooie nieuwe stapel, heb ik het ruwe hout gemachineerd en ben ik de houtverdikking voor de poten gaan maken.
Dat was nog wel even een klusje, want ik wilde de poten in de fineer pers klemmen, maar als je dat zomaar doet, gaat het hout drijven. Dat betekent verschuiven. En dan krijg je dus geen mooie verbinding. Dus ik moest aan de gang met deuvels en deuvelhoedjes om de boel op haar plaats te houden in de pers. Dat lukte allemaal en na een tijdje wachten had ik een paar tafelpoten! Nog even op maat maken en klaar!
Eén van de planken esdoorn die ik gebruikte was bird-eye esdoorn. Ik weet niet precies waardoor het komt, maar het heeft in ieder geval een hele mooie tekening.
Zaterdag ben ik begonnen met de blokjes die ik over had van de poten, te verzagen tot onderzettertjes voor glazen. Met de lintzaag heb ik er dunne plakjes van gezaagd, die er nu net zo uitzien als de bovenkant van de poten. Ik denk dat dat heel leuk zal staan.
Na dit enerverende werkje ben ik iepen gaan kopen. Daar begon de ellende. Joop van de houtstek had alleen nog maar wat rotzooi planken liggen, met veel spint en scheuren erin. Maar hij zei dat als ik er nog een paar plankjes uit kon halen, hoefde ik alleen daar voor te betalen, niet voor een hele boom.
Dus heb ik veel gevizierzaagd en afgekort en had ik uiteindelijk vier geschikte plankjes. Scheelde me toch twintig euro. Toen moest ik gaan vlakken en strijken. Wat een gedonder. Die vier plankjes bolden alle kanten op, dus ik heb echt een uur aan de vlakbank gestaan en toen was het nog niet helemaal goed. Ik moest heel wat keren en duwen in de vandiktebank om ze uiteindelijk toch vlak en recht te krijgen. Helaas heb ik daar geen foto van, maar dat komt volgende week wel.
Na dit gezever wilde ik pennen gaan slaan, maar herinnerde Paul van de machinale me, daar heb je wel al de gaten voor nodig. Die ben ik toen eerst maar gaan boren. Ik vind de langgatboor echt het fijnste apparaat dat er is. Je hebt vrij snel een mooi resultaat en je kan lekker in serie werken. Fluitje van een cent dus, en aan het eind van de middag had ik dus vier tafelpoten met gaten voor de regels erin.
Volgende week ga ik de regels afmaken en er passend in maken. Over twee weken dan met het tafelblad beginnen, en dan is het ding alweer klaar!

Terug op school!

Ik ben weer op school! Heerlijk om weer terug te zijn en lekker aan de gang te gaan. In de vakantie heb ik niet veel gedaan, eigenlijk alleen mijn stageverslag geschreven. Misschien ga ik dat ook wel hier posten, als Blogger dat op de één of andere manier toestaat.
Nu begin ik aan thema vier, de tafel. In de vakantie heb ik daar natuurlijk wel veel over nagedacht en ik ben gekomen tot een schets van een behoorlijk simpele tafel met de poten in het zicht. Ik hou van strak, functioneel en simpel, dus kwam ik tot deze schets.
Let niet te veel op de aantekeningen die erbij staan. In dit thema leer je eigenlijk alles zelfstandig te doen. Zelf een werkvoorbereiding, tekening en constructie bedenken en dus ook zelf een constructietekening maken. Ik ben daar gisteren aan gaan zitten met potlood en tekendriekhoek, en eigenlijk ging dat hele goed.
Op de tekening moet een Amerikaanse projectie staan. Dat betekent dat er een vooraanzicht moet zijn, met daarboven een bovenaanzicht en rechts een zijaanzicht. Dat alles op A3 formaat. Dus hier even in tweeën geknipt.
Op een ander vel heb ik een aantal detailtekeningen gemaakt, waar de constructie goed op te zien is. De pen en gatverbinding is eigenlijk de belangrijkste verbinding die je met de tafel leert, dus daar heb ik een doorsnede van getekend. Het gestippelde deel is de pen die in de poot steekt.
Het tafelblad ga ik met bladwervels aan de onderregels maken. Bladwervels zijn kleine blokjes hout die onderop het tafelbad zijn geschroefd en in een groef in de onderregels grijpen. Dat aan alle vier de kanten, zodat het blad niet kan verschuiven. Dit is een doorsnede van een regel met groef en het blad (gearceerd), en daarachter de poot.
Deze tekeningen had ik zaterdagochtend al af, dus kon ik beginnen, ware het niet dat het hout dat ik nodig had (esdoorn en iepen) helaas op was. Dat komt van de week weer, dus dan kan aan het onderstel beginnen!

Een aantal foto's

Nou, mijn stage zit erop. Heerlijk zo'n rustig dagje, maar toch ook wel erg jammer. Ik heb het erg naar mijn zin gehad, een flinke dosis zelfvertrouwen gekregen en er heel erg veel van geleerd. De bovenfrees heb ik leren kennen,
ik ben niet meer bang om te schulpen en ik heb geholpen om 120 stoelen en 30 tafels in elkaar te zetten.
Ik heb samen met Joris een apothekerskast gemaakt en ben die gaan plaatsen in een keuken in een huis bij het Wilhelminapark.
Daarnaast hebben we nog een fineerpers gebouwd en daarmee verschrikkelijk warrig esdoornwortelfineer gepersd, met goed resultaat. En naast dat ik heel veel lol heb gehad, met humor om te lachen en onszelf uitscheldend voor prutser, heb ik er ook nog een mooie Bahco beitelset (als stagecadeautje), een Ferm zaagtafel en een setje kloptafel en -stoelen aan over gehouden.
Daar hebben we gisteren een heerlijk maal aan gegeten!

Tafels

Veel gedaan vandaag. We begonnen met het tegenfineren van de tafel die we aan het fineren zijn. Dat hebben we gedaan met de zelf gemaakte fineerpers.
Al die holtes en gebogen balkjes zorgen ervoor dat de druk overal gelijkmatig verdeeld is over de plaat en het fineer. Omdat we dit al een keer gedaan hadden ging dit allemaal vrij snel.
Dan het jaloersmakende gedeelte van de dag. Joris kreeg een tweedehands lintzaagje geleverd. Dus die konden we helemaal gaan fine-tunen en af- en instellen. Dat was een heel gedoe, omdat de er eerst een zaag inzat van een ander merk, waardoor het ding niet recht zaagde. Maar toen we een goede er om hadden gedaan, liep het ding als een trein. Nog wat blokjes eronder gemonteerd, zodat we de afzuiging goed konden aansluiten, en klaar was ie!
Maar toen kwam het belangrijkste, we gingen namelijk de tafels monteren! Dat waren alleen nog maar losse onderdelen. Dat zie je op de volgende foto van de serre, waar ze door verspreid lagen. Achterin zie je ook nog de stoeltjes staan.
Al snel hadden we een tafeltje af en konden we een gezellig setje neerzetten.
Er moest aan elk tafeltje veel gefine-tuned en gesleuteld worden voordat ze makkelijk in en uitgeklapt konden worden. Maar na een middag hard werken, schelden en extreem flauwe grappen maken, was het gevoel van triomf groot!

Stoeltjes

Kijk, zo zien 120 stoeltjes eruit!

Stage

Ik heb een stage gekregen! Daarom ook wat minder updates de laatste tijd, omdat ik het retedruk heb. Drie dagen stage lopen per week en twee en een halve dag werken en soms nog een dag naar school is best veel. Vandaar.
Maar ik heb al heel veel gedaan! We zijn 120 klapstoeltjes en 30 klaptafeltjes aan het maken voor het terras van de parade. Dat is heel veel machineren, lakken, monteren en stempelen, maar het wordt erg leuk. Ik krijg er zelf ook een tafeltje en twee stoeltjes van mee, dus daar volgen ook nog wat foto's van. Dit is een van de onderdelen van de stoel:
Joris (ja, degene bij wie ik stage loop heet ook Joris) en ik hebben zelf ook een fineerpers gemaakt, wat best moeilijk is, aangezien zo'n pers heel veel druk moet leveren. Daarnaast hadden we Esdoornwortel fineer, wat alle kanten op bobbelde. Maar vandaag hebben we het uit de pers gehaald en geschuurd enzo, en het zag er eigenlijk heel mooi uit.
Vorige week hebben we een apothekerskast gemaakt voor in een keuken in een heel chique huis bij het Wilhelminapark hier in Utrecht. Daar heb ik de plankjes voor gemaakt en een model van de corpus
en de kast zelf, om te kijken of de maten klopten.
Volgens de tekening klopten die wel, maar Joris had helaas een meetfout gemaakt, dus toen moest er nog wat aan gebeuren toen we het ding gingen plaatsen.
Ik leer erg veel, maak ook erg veel fouten, maar ik heb er ontzettend veel lol in. Dus er zullen nog veel meer foto's volgen van de mooie dingen die ik maak!

Koffertje nieuws

Het koffertje staat inmiddels thuis. Niet omdat hij af is maar omdat ik met Sinsia wilde overleggen wat eer nog aan te doen.
Ik heb de afgelopen keer de boordlatten in de deksel gezet. Dat kon ik natuurlijk allemaal, dus dat ging prima en gesmeerd.
Even met verstekstans de verstekken erin stansen, vastlijmen en klaar.
Nog even een ronding eraan schuren en hij paste. De deksel gaat nu ook veel rechter dicht.
Nu kon ik het schaartje erin plaatsen. Daarvoor heb ik in de koffer zelf een blokje gelijmd, zodat het schaartje op één lijn kon scharen.
Het schaartje kon ik er toen in schroeven. Alleen moet ik nog mooiere schroeven halen, met een bolle kop, want die hadden we zo klein niet op school.
Verder ben ik ook aan het bakje begonnen, wat in het koffertje komt, maar daar heb ik nog geen foto's van, dus over die puzzel vertel ik later.

Kistje

Nou de foto's zijn er (dankjewel Erica), dus bij deze! Als eerste heb ik zaterdagochtend het dekplaatje gelijk geschaafd. Ook dat ging vrij snel, dus kon ik me gaan voorbereiden op het lijmen. Ik heb de dagkanten (de binnenkant) van beide paneeltjes geschuurd en met de bronsborstel en een beetje vocht schoon gemaakt.
Om de lijm die uit de sponningen geperst zou worden, door het aandrukken van de dekplaatjes, op te vangen, heb ik op het kistje en op de plaatjes crêpetape geplakt. Als het koffertje dan open is, kan ik dat lostrekken en is het als het goed is weer schoon.
Nu ja, ik kon dus gaan lijmen. Ik heb het voornamelijk in mijn eentje gedaan, Herman heeft nog wel een beetje met insmeren geholpen, maar eigenlijk was dat niet nodig. Alle klemmen en klossen zaten erop, dus ik kon wachten!
Na ongeveer een uurtje kon ik het loshalen en het resultaat bewonderen. Ik vind de kleur van het notenfineer erg mooi passen bij het zebrano.
Zoals je ziet, zitten er nog opstaande randjes aan de koffer, waar de paneeltjes in de sponningen zijn gevallen. Daar ben ik eigenlijk de rest van de dag mee bezig geweest om die gelijk te schaven. Kon ik eindelijk ook weer is mijn blokschaaf gebruiken! Ik moest er dan ook wel weer een eindje in komen, maar het is wel goed gelukt en mooi geworden. Volgende week kan ik de binnenkant gaan bekijken, nadat ik het dingetje heb opengezaagd!

Ow ja, ik was halverwege de dag nog met Yvonne (ook een klasgenootje) naar een nieuwe gereedschappen winkel gereden aan de andere kant van station Sloterdijk, om te kijken of ze een nieuw winkelhaakje hadden, die wij allebei kwijt geraakt waren. Die hadden ze niet, maar ik heb er wel een verstekhaakje (om hoeken van 45 graden mee te meten) en een simpel kruishoutje (om een krasje op het hout mee af te tekenen) gekocht.

Fineren

Zoals vorige week al aangekondigd, en omdat het koffertje in elkaar gelijmd was,
ben ik vrijdag begonnen met fineren. Sinsia had een ontwerpje gemaakt, namelijk haar naam in het arabisch. Er werd mij gelijk duidelijk gemaakt dat dat wel kon maar een priegelwerkje zou worden. Maar, haha, daar deins ik niet voor terug.
Ik wilde als ondergrond notenfineer gebruiken en na even zoeken, had ik een stukje gevonden dat groot genoeg was en kon ik beginnen. Ik heb eerst het woord uitgeknipt en op het fineer geplakt met Scotch-tape.
Hierdoor kon ik door het tape heen het woord eruit snijden met een chirurgenmesje. Dat ging eigenlijk vrij vlot en met een paar holle stansjes heb ik de puntjes uitgestanst. Nu kon ik aan het gedeelte wat ik ging inleggen beginnen, wat een veel zenuwachtiger werkje is. Dus, rustig muziekje op, stoeltje erbij en snijden maar. Ik had nog een stuk maplefineer over, dat contrasteert goed met het noten, en is dus het mooist. Bovendien is het fijn van nerf, waardoor het niet te snel uitbreekt.
Bij elk stukje wat ik los had gesneden, heb ik meteen weer een stukje tape opgeplakt, zodat de letters niet braken. Het was een erg priegelwerk, met veel zweten, plakken en snijden, maar uiteindelijk is het gelukt en best goed ook.
Dit is natuurlijk het stukje fineer waar ik het woord uitsnee, en gelijk ook het briefje om de fineerpers te reserveren. De drie puntjes die je ziet, zijn de puntjes die bij het woord komen te staan. Toen het woord los was, kon ik het inleggen, lijmen en het in de fineerpers leggen. Gelijk ook het onderplaatje erbij, en een uur later was dit het reultaat:
Het is hier nog een beetje vies, maar je ziet het al vrij goed. Erg mooi gelukt, zeker voor de eerste keer iets inleggen. Ik ben toen meteen naar de machinale gegaan om de paneeltje grof op maat te zagen, en heb ook gelijk de bodemplaat op maat geschaafd.
En dat allemaal op één vrijdag!
De zaterdag volgt van de week, ook weer veel gedaan, want ik was het fototoestel vergeten en heb het van iemand anders geleend. Zodra die de foto´s heeft opgestuurd, zal ik de boel weer bijwerken.