Het zilver zit in de kist!

Ik had het fototoestel vrijdag en zaterdag niet bij me, dus daarvan even geen foto's. Ik heb ook meer van hetzelfde gedaan als de vorige week, behalve een extra hoek afgemaakt en aan de derde en de vierde begonnen. Nu heb ik twee weekenden vakantie, dus over drie weken daarover meer.
Maar ik heb wel samen met Sinsia het zilver in de kist gestopt! En daar heb ik wel foto's van. Eerst hebben we een indeling gemaakt over de drie bakken. We hebben het zilver wat we het meeste gebruiken in de bovenste bak gedaan, en hoe minder we het gebruiken hoe dieper je in de kist moet zijn.
Maar goed, de indeling dus. De houdertjes plakten toch beter dan we dachten, dus het zit behoorlijk stevig. Gelukkig is het ook niet zo zwaar belast. Hier ben ik de houders aan het vastplakken.
Dan het bestek erin:
En toen zag de bovenste bak er zo uit:
Ik vind het er heel echt en chique uitzien.
We hadden, zelfs met de negentigdelige set die we hadden, nog steeds te weinig houdertjes om alles in te passen, dus in de onderste bak hebben we één van de plastic bestekbakken gedaan en daar de restanten in gedaan.
En dan ziet ze er zo uit:
Als alles in de kist zit:
We hebben hem de hele avond nog open laten staan, omdat we het zo mooi gelukt vonden! Jippie, hij is af!

Eerste hoek

Dus nu ben ik de hele dag aan het hakken in mijn mooie zebranohout om die verdomde zwaluwstaarten erin te krijgen. Het is erg pietepeuterig werk, en het hout is nogal hard, waardoor elk bobbeltje en kuiltje in de weg zit. Maar het lukt wel!
Nadat ik vrijdag de staarten had gemaakt in de korte kanten, kon ik gisteren de nesten aan de lange kanten gaan maken. De boven en onderkant moeten in verstek en daar is een verstekblok voor, zodat je met het beitelen een referentie hebt.
Het is telkens passen en weer een flintertje hout met de dikte van een haar eraf snijden met de beitel. Dan weer passen en dat net zo lang herhalen totdat het past. Het ging best goed, hoor, maar het vraagt veel geduld. Maar ik kon halverwege de dag toch een hoek afronden:
Met een beetje hulp van Herman, dat wel, maar ik ben er toch behoorlijk trots op. Zeker als je bedenkt dat dit 'n eerste zwaluwstaart is. Nu kon ik beginnen met de tweede hoek, die ik nog moeilijker vond. Hij zat steeds scheef en wilde maar niet passen, maar hij gaat vooruit. Nog een paar keer passen en beitelen en hij moet gaan zitten. Ik moet alleen oppassen dat ik niet teveel eraf haal, want dan krijg je (grote) kieren en de kunst is juist om dat te vermijden.
Het bovenste plankje moet dus nog een millimeter naar beneden, zoals je ziet. Dat ga ik volgende week doen, want ik was doodop en blij dat ik naar huis kon.