Snel, Sneller, Snelst!

De tafel is niet zo moeilijk te maken. Ik ga zo snel, dat ik misschien volgende week het onderstel al af heb. De poten, bijvoorbeeld, zijn al klaar. Vrijdag heb ik esdoorn gekocht, er was een mooie nieuwe stapel, heb ik het ruwe hout gemachineerd en ben ik de houtverdikking voor de poten gaan maken.
Dat was nog wel even een klusje, want ik wilde de poten in de fineer pers klemmen, maar als je dat zomaar doet, gaat het hout drijven. Dat betekent verschuiven. En dan krijg je dus geen mooie verbinding. Dus ik moest aan de gang met deuvels en deuvelhoedjes om de boel op haar plaats te houden in de pers. Dat lukte allemaal en na een tijdje wachten had ik een paar tafelpoten! Nog even op maat maken en klaar!
Eén van de planken esdoorn die ik gebruikte was bird-eye esdoorn. Ik weet niet precies waardoor het komt, maar het heeft in ieder geval een hele mooie tekening.
Zaterdag ben ik begonnen met de blokjes die ik over had van de poten, te verzagen tot onderzettertjes voor glazen. Met de lintzaag heb ik er dunne plakjes van gezaagd, die er nu net zo uitzien als de bovenkant van de poten. Ik denk dat dat heel leuk zal staan.
Na dit enerverende werkje ben ik iepen gaan kopen. Daar begon de ellende. Joop van de houtstek had alleen nog maar wat rotzooi planken liggen, met veel spint en scheuren erin. Maar hij zei dat als ik er nog een paar plankjes uit kon halen, hoefde ik alleen daar voor te betalen, niet voor een hele boom.
Dus heb ik veel gevizierzaagd en afgekort en had ik uiteindelijk vier geschikte plankjes. Scheelde me toch twintig euro. Toen moest ik gaan vlakken en strijken. Wat een gedonder. Die vier plankjes bolden alle kanten op, dus ik heb echt een uur aan de vlakbank gestaan en toen was het nog niet helemaal goed. Ik moest heel wat keren en duwen in de vandiktebank om ze uiteindelijk toch vlak en recht te krijgen. Helaas heb ik daar geen foto van, maar dat komt volgende week wel.
Na dit gezever wilde ik pennen gaan slaan, maar herinnerde Paul van de machinale me, daar heb je wel al de gaten voor nodig. Die ben ik toen eerst maar gaan boren. Ik vind de langgatboor echt het fijnste apparaat dat er is. Je hebt vrij snel een mooi resultaat en je kan lekker in serie werken. Fluitje van een cent dus, en aan het eind van de middag had ik dus vier tafelpoten met gaten voor de regels erin.
Volgende week ga ik de regels afmaken en er passend in maken. Over twee weken dan met het tafelblad beginnen, en dan is het ding alweer klaar!